Ilse Aichinger: Das FenstertheaterD

Ilse Aichinger: Das Fenstertheater
Die Frau lehnte am Fenster und sah hinüber. Der Wind trieb in leichten Stößen vom Fluss herauf und brachte nichts Neues. Die Frau hatte den starren Blick neugieriger Leute, die unersättlich sind. Es hatte ihr noch niemand den Gefallen getan, vor ihrem Haus niedergefahren zu werden. Außerdem wohnte sie im vorletzten Stock, die Straße lag zu tief unten. Der Lärm rauschte nur mehr leicht herauf. Alles lag zu tief unten. Als sie sich eben vom Fenster abwenden wollte, bemerkte sie, dass der Alte gegenüber Licht angedreht hatte. Da es noch ganz hell war, blieb dieses Licht für sich und machte den merkwürdigen Eindruck, den aufflammende Straßenlaternen unter der Sonne machen. Als hätte einer an seinen Fenstern die Kerzen angesteckt, noch ehe die Prozession die Kirche verlassen hat. Die Frau blieb am Fenster.

Results (Dutch) 1:

Ilse Aichinger: Het venster theaterDe vrouw draaide zich om naar het venster en keek. De wind reed in de lichte barst van de rivier en niets nieuwe gebracht. De vrouw had de staart van nieuwsgierige mensen die onverzadigbare zijn. Het had haar gunst niemand om te worden afgesloten voor haar huis gedaan. Ook woonde ze in het voorlaatste woord, de straat was te laag neer. Het lawaai geveegd alleen meer iets omhoog. Alles was tot laag. Toen ze afkeren van het venster wilde, merkte ze dat de oude man aan het licht was ingeschakeld. Aangezien het nog steeds heel licht, bleef dit licht voor zichzelf en maakte de vreemde indruk die deel uitmaken van brandende straatverlichting onder de zon. Als men zou hebben besmet de kaarsen op de ramen, nog voordat de processie vertrok de kerk. De vrouw bleef bij het raam.

Results (Dutch) 2:

Ilse Aichinger: Het venster Theater
De vrouw leunde tegen het raam en keek uit over. De wind dreef in een klein effect van de rivier op en bracht niets nieuws. De vrouw had de blik van nieuwsgierige mensen die onverzadigbaar. Het was nooit gedaan haar de gunst te afstammen voorkant van haar huis. Ze leefden ook in de voorlaatste verdieping, de straat was te diep. Het lawaai ritselde slechts licht omhoog. Alles was te diep naar beneden. Als ze op het punt om weg te komen uit het raam te zetten was, merkte ze dat de oude man had aangepraat aan het licht. Aangezien het was nog vrij licht, dit licht bleef en maakte de vreemde indruk, maken de brandende straatverlichting onder de zon. Alsof een besmet op de ramen van de kaarsen, voordat de stoet vertrokken de kerk. De vrouw bleef bij het raam.