HAMBURG - HIN UND ZURÜCKDie Hauptpe

HAMBURG - HIN UND ZURÜCK

Die Hauptpersonen dieser Geschichte sind:
Helmut Müller, Privatdetektiv. Lernt in Hamburg chinesisch kochen.
Bea Braun, Müllers Sekretärin. Ist fasziniert vom Hamburger Nachtleben.
Klaus Klinke, Chef der Firma Klinke-Immobilien, hat große Baupläne.
Sabine Groß, Geschäftsfrau. Muß viel reisen und ißt gerne chinesisch.
Peter Feddersen, ein alter Hamburger Ehrenmann, bekommt Probleme als Hausbesitzer.
Uwe Seelig, Lehrer. Unterrichtet Deutsch als Fremdsprache und ist verheiratet mit
Mai Lin, die ein kleines China-Restaurant in Hamburg hat. Viele Gäste sind zufrieden mit dem Essen, aber...
l
"Hallo, ich heiße Uwe Seelig und bin euer Deutschlehrer." Uwe Seelig geht zur Tafel und schreibt:
UWE SEELIG
Er geht zu den Kursteilnehmern und gibt allen die Hand. "Guten Tag, ich heiße Uwe Seelig." Er schüttelt einem jungen Amerikaner die Hand. "Hi, I'm Bob. Bob Jones, nice to meet you!"
"Nein, nein. Bob." Seelig deutet mit der linken Hand auf sich, mit der rechten schüttelt er die Hand des Amerikaners.
"Ich heiße Uwe Seelig, und du?" Jetzt versteht Bob. "Oh, sorry, ich heiße Bob." Seelig ist zufrieden und geht zu einer kleinen schwarzhaarigen Frau, die hinter Bob sitzt. "Ich heiße Uwe Seelig, und du?" Die Frau sagt kein Wort. Seelig wiederholt geduldig seinen Namen. Die Frau sagt kein Wort. Seelig geht zur Tafel und schreibt: ICH HEISSE UWE SEELIG. Er unterstreicht mit roter Farbe das Wort ICH und mit blauer Farbe das Wort HEISSE. Dann geht er wieder zu der schwarzhaarigen Frau. "Ich heiße Anette Harband." Die Frau lächelt zufrieden. Seelig auch.
2
Zur gleichen Zeit steht Mai Lin in der Küche ihres kleinen chinesischen Restaurants in der Friedrichstraße. Sie hat heute früh schon auf dem Hamburger Fischmarkt eingekauft.
Im Restaurant arbeiten drei Personen: Der Koch heißt Kuo Tse, er ist klein und dick und kommt aus Vietnam. Seit fünf Jahren wohnt er in Deutschland. Jens Schneider, ein Sinologiestudent, hilft in der Küche und will Chinesisch lernen. Mai Lin ist die Chefin. Sie bedient die Gäste, kauft ein und macht die Buchhaltung. Seit drei Jahren ist sie mit Uwe Seelig verheiratet. Vor einem Monat hat sie das Restaurant eröffnet. Zusammen mit ihrem Mann hat sie das Lokal renoviert. Zur Eröffnung kamen viele Schüler und Lehrer der Sprachenschule. Es war ein richtiges Fest. Das Restaurant ist fast jeden Tag voll. Viele Geschäftsleute, Verkäuferinnen und Verkäufer kommen regelmäßig zum Mittagessen. Mai Lin nimmt zwei kleine Schalen mit Sauer-Scharf-Suppe und geht an einen runden Tisch. Dort sitzt ein junges Paar.
"So, bitte schön, hier ist die Suppe. Möchtet ihr noch ein bißchen Tee?"
"Nein, danke, wir haben noch genug." Mai Lin geht an einen anderen Tisch und erklärt den Gästen, wie man die chinesischen Eßstäbchen in die Hand nehmen muß:
"Das ist ganz einfach. Sie legen das Ende von einem Stäbchen zwischen Daumen und Zeigefinger und den vorderen Teil zwischen Mittel- und Ringfinger. Das andere Stäbchen nehmen Sie mit den Fingerspitzen von Daumen und Zeigefinger. Die Daumenspitze ist dabei der Drehpunkt."
Die Gäste versuchen es, aber es klappt nicht. "Üben, üben, üben!" sagt Mai Lin und geht lächelnd in die Küche.
3
Während Mai Lin ihre Gäste mit der Kunst chinesischer Eßkultur vertraut macht und Uwe Seelig seinen Schülern die Konjugation des Verbs 'heißen' erklärt, sitzt Privatdetektiv Helmut Müller im Restaurant 'Bella Italia' in der Berliner Knesebeckstraße und dreht seine Gabel in 'Spaghetti matriciana'. Bea Braun, seine Mitarbeiterin, sitzt neben ihm, ißt Salat und liest die Stellenanzeigen in der Zeitung. Seit Wochen warten beide auf einen neuen Auftrag. Aber es passiert nichts. Kein Anruf. Niemand klingelt an der Tür des Detektivbüros. Die einzigen Briefe, die der Briefträger bringt, sind Rechnungen und Kontoauszüge.
"Hier steht was Interessantes, Chef. Eine Firma sucht jungen dynamischen Unternehmer mit eigenem Büro für den Vertrieb von einem ganz neuen Produkt, direkt aus den USA. Das ist doch was, oder?"
"Oh, bitte, Bea, ich bin nicht jung, nicht dynamisch und ein Unternehmer bin ich auch nicht. Und von Vertrieb verstehe ich auch nichts. Machen Sie sich keine Sorgen, ich habe das Gefühl, daß in den nächsten Tagen etwas passiert. Bestimmt bekommen wir bald einen neuen Auftrag. Als Privatdetektiv muß man geduldig sein. Vielleicht klingelt ja gerade jetzt, während wir hier sitzen, das Telefon. Haben Sie den Anrufbeantworter eingeschaltet?" "Natürlich. Aber ..." Bea Braun sagt nichts mehr. Seit Tagen ist auch der Anrufbeantworter ohne Nachricht.

4
"Probieren Sie doch mal diese Jacke. Ich glaube, die ist genau das Richtige für Sie." Sabine Groß lächelt freundlich und zeigt der Kundin eine grüne Wolljacke mit goldenen Knöpfen. Seit einer halben Stunde probiert die Dame schon Jacken an. Aber keine gefällt ihr richtig. Sabine Groß schaut auf die Uhr. Schon Viertel nach eins. 'Warum kann sich diese Dame bloß nicht entscheiden? Ich habe Hunger und will das Geschäft jetzt zumachen', denkt sie. Sie sagt: "Sie sehen wirklich wunderbar in dieser Jacke aus. Nehmen Sie sie?"
"Ach wissen Sie," sagt die Dame, "ich glaube, ich überleg' es mir noch einmal. Ich komme heute Nachmittag vielleicht noch mal vorbei. Vielen Dank. Auf Wiedersehen." "Auf Wiedersehen!" Sabine Groß geht hinter der Dame aus dem Geschäft, schließt die Tür ab und überquert die Straße. Direkt gegenüber von ihrem Geschäft ist das neue chinesische Restaurant 'Mai Lin'. Seit ein paar Tagen geht sie regelmäßig dort Mittagessen. Sie mag chinesische Küche, und dieses Restaurant ist besonders gut.
5
"Bitte eine Wan Tan Suppe und Ente mit chinesischen Pilzen. Und ein Mineralwasser, bitte." Während Sabine Groß auf das Essen wartet, betrachtet sie die anderen Gäste. Fast alle Tische sind besetzt. Viele bekannte Gesichter. Die meisten Gäste arbeiten wie sie in der Friedrichstraße. Einige Studenten aus der Technischen Hochschule, die das Mittagsmenü zum Sonderpreis bestellt haben. Ein englisches Touristenpaar, das wahrscheinlich gerade den Hafen besichtigt hat. Sabine Groß beobachtet Mai Lin, die ruhig von Tisch zu Tisch geht und die Gäste nach ihren Wünschen fragt.
Plötzlich springt mit einem lauten Krachen die Tür des Restaurants auf. Drei Männer stürmen in das Lokal. Sie haben Kapuzen auf, die nur für die Augen einen kleinen Schlitz haben.
Ohne ein Wort zu sagen, werfen sie Tische um, zerschlagen Lampen und Bilder, einer nimmt einen Stuhl und schleudert ihn in das Regal mit den Getränken. Das Ganze dauert nur Sekunden. Blitzschnell laufen sie wieder zur Tür und verschwinden.
Kein Laut ist zu hören. Alle Gäste sitzen bewegungslos an ihren Tischen. Dann reden alle auf einmal. "Um Gottes Willen!" "Hilfe, Polizei!" "Was war das denn?" "Ist jemand verletzt?"
Der Koch und Jens Schneider kommen aus der Küche. "Mai Lin, was ist passiert? Ist alles in Ordnung? Ruhe, Ruhe!"
Doch die Gäste sind alle sehr aufgeregt. Erst nach einigen Minuten ist es wieder etwas ruhiger. Nach fünf Minuten kommt die Polizei. Die Gäste erzählen, was sie beobachtet haben.
"Das waren fünf Chinesen! Richtige Karatekämpfer." "Nein, das waren vier! Und einer hatte ein Messer!" "Ich glaube, das waren betrunkene Matrosen!" "Das war eine Chinesenbande! Sechs Männer waren das!"
Mai Lin geht zu einem der Polizisten. Sie hat ein Blatt Papier in der Hand. "Hier, das lag auf der Theke."
Der Polizist nimmt das Blatt und liest:
DAS WAR NUR DER ANFANG!
MACH DEINEN LADEN ZU UND VERSCHWINDE, SONST KOMMEN WIR WIEDER!!
6
"Sehen Sie, Bea, auf dem Anrufbeantworter ist eine Nachricht. Man muß im Leben eben optimistisch bleiben. Bestimmt haben wir jetzt einen neuen Auftrag." "Oder es ist ein Anruf vom Finanzamt oder von der Bank". bemerkt Bea Braun skeptisch.
Neugierig stellen sich beide vor den Apparat und drücken auf die Play-Taste.
"Hallo, Helmut. Hier ist der Uwe. Du weißt schon, Uwe Seelig aus Hamburg. Bitte ruf mich sofort an, wenn du wieder im Büro bist. Es ist dringend. Tschüs! Ach, halt, die Nummer ist 442233 in Hamburg."
"Wer ist Uwe?" fragt Bea. "Der Uwe? Ein Studienfreund von mir. Wir haben zusammen Germanistik studiert. Er wollte genauso wie ich ein berühmter Schriftsteller werden. Bei ihm hat es aber auch nicht geklappt.
Und da der Mensch ja von etwas leben muß, hat er dann angefangen, Deutsch für Ausländer zu unterrichten. Und das macht er heute noch."
"Das klingt aber nicht nach einem neuen Fall. Vielleicht schulden Sie ihm noch Geld?" Bea Braun bleibt skeptisch. "Ich glaube nicht. Jetzt rufen wir ihn erst mal an."
Müller nimmt den Hörer von der Gabel und wählt. 040 für Hamburg, dann 44 22 33. Er drückt auf die Lautsprechertaste seines Telefons, damit Bea das Gespräch mithören kann.
"Chinarestaurant Mai Lin. Guten Tag!" "Guten Tag, äh, ist da nicht Uwe Seelig?" Müller überlegt, ob er sich eventuell verwählt hat. "Doch, doch, Helmut, bist du 's?" "Ja, was ist los? Was gibt es denn?" "Also, hör zu: Vor einer Stunde hat eine Schlägerbande unser Restaurant überfallen und ..." "Moment, Uwe, was für ein Restaurant? Wieso unser Restaurant?"
"Ach, das hab ich dir ja noch gar nicht erzählt. Mai Lin und ich haben ein chinesisches Spezialitäten-Restaurant aufgemacht und..."
"Wieso, bist du nicht mehr Deutschlehrer?" "Schon, aber das Restaurant macht Mai Lin, jedenfalls brauch' ich deine Hilfe."
"In Ordnung, ich komme, mach dir keine Sorgen. Ich nehme den nächsten Zug und bin heute abend bei euch." "Mensch, Helmut, das ist super! Komm am besten direkt ins Restaurant, Friedrichstraße 12, das ist in der Nähe vom Köllischplatz. Bis heute Abend! Tschüs." "Tschüs, mein Lieber!"
Müller legt den Hörer auf und schaut Bea Braun an: "Na, Bea, was sagen Sie jetzt? Ein neuer Fall!" "Sie haben nicht nach dem Honorar gefragt, Chef!" Beas Stimme klingt vorwurfsvoll. "Aber ich bitte Sie! Uwe ist ein alter Freund von mir, da muß ich helfen! Kommen Sie mit nach Hamburg? Dann ist das Zugfahren nicht so langweilig. Und vier Augen sehen mehr als zwei

Results (Turkish) 1:

HAMBURG - GERİBu hikayenin ana karakter vardır:Helmut Müller, özel dedektif. Hamburg Cook Çince öğrenin.BEA Brown, Miller'ın sekreteri. Hamburg gece hayatı tarafından büyüler.Klaus körpe, başkanı Jack gayrimenkul, büyük planları var.Sabine Gross, iş kadını. Fazla seyahat ve Çince yiyor gibi olmalı.Peter Feddersen, Hamburg yaşlı sorunları bir ev sahibi alır. Salibi, öğretmen. İle evli ve yabancı dil olarak Almanca öğretimMai Lin, Hamburg şehrinde küçük bir Çin restoranı vardır. Birçok Konuklar ile gıda, memnunsunuz ama...l"Merhaba, benim Uwe Seelig isim ve Alman öğretmeninizim." Uwe Seelig tahtaya gider ve yazıyor: SALIBIÖğrenciler için gider ve el verir. "İyi günler, Uwe Seelig sıcak." Genç bir Amerikalı el sallıyor. "Merhaba, ben Bob değilim." Bob Jones, memnun oldum." "Hayır, hayır. Bob." Seelig sağ ile sol el ile işaret eden Amerikan el sallıyor."Benim adım Uwe Seelig ve sen mi?" Bob anladı. "Oh, üzgünüm, benim adım Bob." Salem memnun olduğunu ve Bob oturan küçük siyah saçlı bir kadın için de geçerli. "Benim adım Uwe Seelig ve sen mi?" Kadın diyor ki bir şey söyleme. Seelig sabırla onun adını tekrarlar. Kadın diyor ki bir şey söyleme. Salem tahtaya gidiyor ve Yazar: UWE SEELIG sıcak. O kelime kırmızı renkte vurgular ben ve kelime ile mavi sıcak renk. Sonra geri siyah saçlı kadın için gidiyor. "Benim adım Anette Harband olduğunu." Memnuniyeti de kadın gülümsüyor. Seelig aynı zamanda.2Aynı zamanda, Mai Lin Friedrichstraße onların küçük Çin restoranında mutfakta duruyor. O erken bugün Hamburg balık pazarında alışveriş.Restoranda işe üç kişi: Şef Kuo Tse denir, o küçük ve kalın ve Vietnam gelir. Beş yıldır Almanya'da yaşıyor. Jens Schneider, Çinli bir öğrenci, mutfakta yardım ve Çince öğrenmek istiyorum. Mai Lin patrondur. Siz misafirlere hizmet satın alır ve muhasebe yapar. Üç yıldır, Uwe Seelig evli. Bir ay önce restoran açtı. Kocası ile birlikte o burayı restore. Pek çok öğrenci ve öğretmen Okulu açılışına geldi. Gerçek bir ziyafet vardı. Tam neredeyse her gün restoranıdır. Birçok işadamı, tüccar ve satıcı düzenli olarak öğle ve akşam yemekleri için gel. Mai Lin ve gidiyor bir yuvarlak masa iki küçük kase ekşi ve baharatlı çorba ile alır. Genç bir çift oturur."Peki, al bakalım, çorba işte. Biraz daha çay ister misin?""Hayır, teşekkürler, yeterince var." Mai Lin diğerine gider ve misafirler açıklar nasıl el Çin chopsticks almak zorunda:"Bu oldukça basittir. Başparmak ve işaret parmağı ve orta ve yüzük parmakları arasında ön bölümü arasında sopanın ucuna yerleştirin. Parmak uçları, başparmak ve işaret parmağı ile diğer çubukları alın. Ucunu başparmak olduğunu fulcrum"Konuklar dene ama çalışmıyor. "Pratik, pratik, pratik" Mai Lin diyor ve mutfakta gülümsüyor.3Mai Lin misafirleri Çin Mutfağı sanatı ile aşina hale getirir ve Uwe Seelig öğrencileri açıklar konjugasyon fiil 'sıcak' özel dedektif Helmut Müller oturur 'Bella Italia' Restoran Knesebeckstraße üzerinde ve onun çatal 'matriciana spagetti' döner. BEA Braun, onun yanında otururken, asistanı, salata ve gazete ilanlarına okuma yiyor. Hafta boyunca, hem de yeni bir iş bekliyor. Ama hiçbir şey olmuyor. Çağrı yok. Kimse dedektiflikbürosunda kapısını çalıyor. Postacı getiriyor, tek harfleri olan fatura ve hesap ekstresi."Burada ne ilginç, Şef. Bir şirket doğrudan ABD kendi ofis için yeni bir ürün, satış ile genç dinamik girişimciler için görünüyor. Bu bir şey, değil mi?""Oh, lütfen, ben BEA, genç değil, dinamik değil, ve ım'değil bir girişimci. Ve satış, hiçbir şey anlamıyor. Merak etme, bir duygu bir şey önümüzdeki birkaç gün içinde oluyor. Tabii, biz yakında yeni bir iş almak. Özel Dedektif, sabırlı olmalıdır. Belki burada oturuyoruz iken şimdi, telefon çalsa. Telesekretere kapattınız?" "Tabii ki. Ama..." BEA Braun daha fazla bir şey söylemiyor. Telesekreter haber vermeden beri günüdür.4"Bu ceket deneyelim. Ben bu sizin için doğru seçim olduğunu düşünüyorum." Sabine Gross dostu gülümsüyor ve altın düğmeler ve müşteri ile yeşil yün ceket gösterir. Yarım saattir, Bayan ceketler denedim. Ama hiçbiri doğru seviyorsun. Sabine Gross saate benziyor. Bu çeyrek bir geçiyor. ' Bu kadın neden olabilir sadece karar veremiyorum? Açım ve iş için gitmek istiyorum ', o düşünüyor. O diyor ki: "Sen bu ceket bakmak gerçekten harika. Aldın mı?""Bilirsin," Bayan diyor ki, "Sanırım bu konuda bana tekrar düşünüyorum. Bugün öğleden sonra belki tekrar gelebilir. Çok teşekkür ederim. Güle güle." "Hoşça kal!" Sabine Gross arkasındaki Bayan iş gider, kapıyı kapatır ve yolun karşısına. Yeni Çin restoranı 'Mai Lin' doğrudan karşısında onları ilgilendirir. Yana birkaç gün, o düzenli olarak yemek gider. Çin yemeği sever ve özellikle iyi bir restorandır.5"Lütfen bir WAN Tan çorba ve Çin mantarlı ördek. Ve bir mineral su, lütfen." Sabine Gross yemek için bekliyor, o diğer misafirler kabul. Hemen hemen tüm tabloları işgal edilmiştir. Pek çok tanıdık yüzler. Friedrichstrasse çalışırken konukların çoğu. Özel bir fiyat olarak öğle yemeği sipariş bazı öğrencilerin Teknik Üniversitesi. Bağlantı noktası muhtemelen görmüş bir İngiliz turist çifti. Sabine Gross Mai Lin, sessizce masadan masaya gider ve sorar Konuklar kendi isteklerine göre görülmektedir.Aniden, restoranın kapısı ile bir gürültü duymuşlar atlar. Üç adam restorana gitti. Gören gözler için küçük bir yarık var başlıklar var.Bir kelime dahi, olmadan o tablolar, parçalanmış lambaları ve resimler üzgün, bir sandalye ve onu vurma-içecekler ile raf içine alır. Her şeyi sadece saniye sürer. Hızlı bir şekilde kapıya koşup gidin ve kaybolur.Hiç ses duyulabilir. Tüm misafirler onların masalarında hareketsiz oturmak. Sonra hepsi birarada konuşsak. "Allah aşkına!" "İmdat, polis!" "Neydi?" "Yaralı var mı?"Aşçı ve Jens Schneider mutfaktan çık gel. "Mai Lin, neler oluyor? Her şey yolunda mı? Barış, barış!"Ama misafirler çok heyecanlıyız. Sadece bir kaç dakika sonra bir daha sessizdir. Beş dakika sonra polis geliyor. Misafirlerin, ne onlar gözlemledim söyle."Beş Çin onlar! Gerçek karate savaşçısı." "Hayır, dört vardı! Ve bir bıçak vardı!" "Sarhoş denizci olduklarını düşünüyorum!" "Çinli bir çete olduğunu! Altı adamlarımdı!"Mai Lin polisin birine gider. Elinde bir kağıt var. "Burada tezgahta oldu."Polis, kağıt ve okuma alır:BU SADECE BİR BAŞLANGIÇTI.YAKIN DÜKKAN VE ÇIK DIŞARI, YOKSA GELİR BİZ YİNE!6"Bakın, BEA, telesekreterde bir mesaj var. Çok iyimser hayatta kalmak zorunda. Şimdi yeni bir iş var kararlı." Ya da vergi dairesi veya banka arıyorlar. şüpheci Bea Braun fark ettim.Meraklı hem kamera önce stand ve play butonuna basın."Merhaba, Helmut. Uwe burada. Biliyor musun, Uwe Seelig Hamburg. Lütfen hemen ofise döndüğünde beni ara. Acil bir durum. Hoşça kal! Dur, sayı 442233 Hamburg ha?""Uwe kim?" BEA sorar. "Bob? Bir sınıf arkadaşı benim. Alman dili ve Edebiyatı birlikte inceledik. Ben gibi ünlü bir yazar olmak istemiştim. Onun için işe yaramadı ama aynı zamanda.Ve adam bir şeyle yaşamak zorunda gibi o daha sonra Alman yabancı öğretmeye başladı. "Ve hala yapıyor.""Ses ama sonra yeni bir dava değil. Belki sen ona borcum?" BEA Braun şüpheci kalır. "Bence. Şimdi ilk ona diyoruz."Müller, Beşikten cep telefonu alır ve seçer. 040 Hamburg, sonra 44 22 33. Böylece BEA üzerinde konuşma dinlemek telefonda, hoparlör düğmesi koyar."China restaurant Lin olabilir. İyi günler!" "İyi günler, Uwe Seelig yok mu?" Müller, kendisi yanlış numara olup olabilir düşündüm. "Ama yine de, Helmut, sen mi?" "Evet, sorun ne? Ne oldu?" "Dinle: bir saat içinde eşkıya çetesi bizim Restoran soydu." "Şu anda, Paul, ne lokantası?" "Neden restoranımızı mı?""Ah, ben yok bile size söyledi. "Mai Lin ve ben bir Çin özel Restoran yaptık""Neden, artık Almanca öğretmeni misiniz?" "Zaten, restoranın Mai Lin, ama her neyse, yardımın gerek.""Tamam, ben de geliyorum, merak etme." Ben giden ilk trene ve seninle bu gece benim." "Adam, Helmut, bu harika! Restoran, Friedrichstraße 12, Köllischplatz bulunan doğrudan gelir. Akşama görüşürüz! Güle güle." "Hoşça kal, canım!"Miller asmak yukarıya belgili tanımlık telefon ve Bea Braun bir göz atın: "Evet, BEA, ne diyorsun? Yeni bir yol." "Ücret karşılığında, Şef sormadım!" BEas ses suçlayarak geldi. "Ama ben size soruyorum! Uwe benim eski bir arkadaşım, yardıma ihtiyacım var! Hamburg'a geldi? O zaman, tren kadar sıkıcı değil. İkiden fazla dört göz görmek

Results (Turkish) 3:

HAMBURG - ve ZURÜCK

Die merkezi bu figürleri private-detective tarih sind:
Helmut değirmencileri Hamburg'daki Çince'nin piştiğini öğren.
Bea kahve renği, değirmenci Sekretärin. Hamburg nightlife ayartıl.
, patron şirket handle-real mülkleri, büyük building planları var.
(). Fazlası gezmeli ve Çince' yemeyi sevmeli.
Peter Feddersen, yaşlı bir Hamburg centilmeni,Sorunların aldı ev sahibi.
Uwe Seelig, öğretmen. Beyne Almanca yabancı dil ve evli mit
Mai Lin, bu küçük bir Çin restoran Hamburg'da. Pek çok konuğun yetiniyor, ama…
l
" merhaba, I am adı Uwe Seelig ve, almanca öğretmeni." Uwe gider Seelig, pansiyon ve yazar:
UWE SEELIG
Er gidiyor sınıf katılımcılara ve tüm sağlar."Güzel bir gün I adı Uwe Seelig." o, bir genç Amerikan. "Bir, BEN Bob. Bob Jones, güzel ton karşılamak! "
" hayır, hayır. Bob. "Seelig noktaları kendisine sol, sağ, sol, Amerikaners bu el sıkıştı.
" I sıcak Uwe Seelig, ve siz?" dedi Bob anlıyor artık. "Oh, üzgünüm, deniliyordu Bob." Seelig, ve Internet'e giden küçük bir siyah-saçlı derinin kadın,/ arkada Bob oturur. "Çağırılmış, ve sen?" Kadın hiç kelime söylemez. Seelig / sabırla tekrarlar. Kadın hiç kelime söylemez. Seelig kara tahtaya gider ve yazar: ben çağırılırım. / kelimeyi belirtir kırmızı renkle ve mavi renkle ICH HEIßE callan kelime. Sonra, / kara haired kadınına tekrar gider. "Ben çağırılırım." Kadın gülümser.Seelig ayrıca.
2
Zur kipler eşitler mutfakta kalkır küçük Friedrich caddesindeki Çin lokantası. / zaten Hamburg balığı pazarında mağaza dolaştı.
Lokantada, üç insan çalışır: aşçı olur çağırılmış, / küçük ve kalın ve Vietnam'dan çıkan. Beş yıl için, / Almanya'da yaşadı. , bir sinology öğrencisi,O mutfakta yardım eder ve Çince'öğrenmek için ister. Patron. / konuklara hizmet eder mağaza dolaşar ve bookkeeping do. Üç yıl için, / evlenildi. Bir ay önce, / lokantayı açtı. Koca, / pub yenileyen. Birçok öğrenci ve dil okulu öğretmenleri açılışa geldi. O doğru bir partiydi.Neredeyse her gün, restoran dolu. Pek çok iş adamları, eşya yardımcılar ve satış için düzenli olarak gelip, öğle yemeği. Mayıs Lin iki küçük kaseler ve ekşi keskin çorba ve bir yuvarlak masa gider. Genç bir Paar vardır.
otururken " böyle bir şekilde, şey değil, burada. Gibi devam edeceğini, küçük bir çay mı? "
" Hayır, teşekkür ederim, biz yeterli."Gider Lin başka bir tablo anlatılmakta ve konuklara, nasıl bir gerekir chopsticks Çin eline:
" çok kolay. Bunlar arasında chopsticks ucunu başparmak ve işaret parmağını ve ön arasında orta ve yüzük parmakları. Sizi diğer chopsticks parmak ucunda ile başparmak ve işaret parmağını. Tekerlekli noktası, dolayısıyla gerek duyar. "
Deneyin, konuklar, ancak kat. Bir "alişkanlik haline getiren, uygulama, uygulama!" Lin diyor ve gidiyor içine gülen Küche.
3
Während Lin ile misafirlerini olabilir, sanat Çin'in yemek kültürüyle Seelig dosyasıyla ilgili bilgi de verir ve Uwe, öğrencilerini, conjugation, fiil 'adı' açıklaması,Özel dedektif Helmut Müller oturduğu restoranda 'Bella Italia' Berlin Knesebeckstraße vatandaşları ve çatalı 'spagetti matriciana'. Bea kahverengi, çalışan, otururken yanında yemek yiyen salata okur ve reklamlar, iş, gazete. Hem de haftalarca yeni bir sipariş için bekleyin. Ancak bir şey geçmiyordu. Herhangi bir çağrı. Kimse halkaları, dedektif office.Bu yalnızca harf, postacıyı,,, faturalarını ve Kontoauszüge.
" stand burada ilginç olan, patron. Bir şirket için görünür genç dinamik girişimciler kendi office dağıtılması için tamamen yeni bir ürün, doğrudan ABD'den gelen. Bu, yine de, bu veya? "
" Oh, lütfen, Bea, ben değil de dinamik, genç ve bir girişimci, I.Ve dağıtım biliyorum ayrıca hiçbir şey. Endişelenmenize gerek yok diyorum ki, ben de bu duyguyu önümüzdeki günlerde herhangi bir şey olduğunda. En kısa sürede belirlenen yeni bir sipariş alıyoruz. Bir özel dedektif bir hasta. Belki de sağ hemen oturup burada, telefon çaldığında. Bunu telesekreteri?" "Tabii. Ama…" Bea kahverengi daha fazla bir şey olduğunu söylüyor.Günlerce aynı zamanda telesekreter yok Nachricht.

4
" deniyor, gene de kat bu ceket. Inanıyorum ki, bu am tam sizin için doğru." dünyanın en iyileri arasındadırlar Groß gülümseme dostu ve gösterir müşteri yeşil yün ceket altın düğmeleri. Çünkü bir erişmeye çalıştığında zaten üzerinde yarım saatlik hanımı ceket. Ama hiçbiri onun keyfine göre doğru. Dünyanın en iyileri arasındadırlar Groß saat üzerinde görünüyor. Zaten sonra dörtte bir.'Peki neden bu sadece karar? BEN açlık ve iş istiyor şimdi close', onu düşünün. Diyor: "bu ceketin sizi gerçekten en mükemmelidir. Bunu? "
" oh," "hanımefendi, "inanıyorum ki, bana bunu görüyorum' yine. Geçmişte BEN bu öğleden sonra belki de bir kez daha. Teşekkür Ederiz. Güle güle." "Good-bye!"Dünyanın En iyileri arasındadırlar Groß arkasında gider, lady, iş, kilitler, kapı ve çarpı işareti yolda. Işletme tam karşısında, yeni Çin restoran 'Lin' olabilir. Birkaç gün bu yana gider, öğle yemeği için düzenli olarak. Sevdiğinden bahsediyor Çin mutfak, bu restoran, özellikle bağırsak.
5
" Wan Tan çorba ve duck Türkçe mantar. Ve bir maden suyu, diye soruyor." Öğünü beklerken, / diğer konuklara bakar. Tüm neredeyse masalar meşgul. Birçok bilinmiş yüz. Birçok konuk / çalışır. Teknik special-price öğlen menüsünü sipariş eden kolejden bazı öğrenciler. Bir tane belki de limanı tam olarak inceleyen İngiliz tourist-pairDünyanın en iyileri arasındadırlar Groß eklendikçe, Lin, bu sakin masa masa söner ve konuklar onun isteklerine göre Plötzlich fragt.
çıkacak sesle çaglayan, restoran. Üç adam fırtına, restoran. Giyiyorlar kapakları demek yalnızca word haben.
Ohne Technik gözleri için fena bir küçük yuvaya bu tablolar, smash lambalar ve resimleri,Alır bir bir sandalye ve sana nasıl sövdüğünü, raf, içecekler. Sadece birkaç saniye içinde sürer bütün. Bu çok hızlı tekrar kapı ve verschwinden.
Kein ses, sesi duyulmalıdır. Tüm konuklar motionlessly oturup yaptıkları tabloları. Daha sonra tüm konuşma. "Tanrı,!" "Yardım, polis!" "Bu?" "Birileri yaralı var mı? "
Der aşçı ve Jens Schneider, mutfak."Lin, hangisi oldu? Her şey doğru mu? Barış, esenlik olsun! "
Doch konukların çok heyecanlıdır. Sadece birkaç dakika sonra onu yine biraz daha sakin. Beş dakika sonra polis. Konuklar anlaşılır, ne gözlendi haben.
" beş Çin! Karate fighters Doğru." "Hayır, dört! Ve bir had a gerilmesini!" "Öyle sanıyorum ki, bu sarhoş tayfa!" "O bir Chinese-gang! Altı adam bu!"
Birlerce polis gider. / elin içindeki bir genişlik kağıdı var. "Burada, bu kolda yattı."
Polis görevlisi take yaprak ve liest:
DAS!
Senin istifini kapa ve yok ol, aksi takdirde geliş biz tekrar!!
6
" görür ol yanıtlayan makinadaki bir bildiri Bea sen One iyimser yaşamın içinde kal basitçe olmalı.Kesinlikle, biz şimdi yeni bir emirin var." "O vergi ofisi veya bankadan telefon bir çağrısı. Duyuru Bea şüpheyle kahve renği.
Merakla her ikisi de kendilerini araca ve oyun tatındaki basına koyar.
"Merhaba, Helmut. Uwe burada. Sen zaten biliyor Hamburg'dan. Sen tekrar ofisteysen beni hemen çağır. O evgin. Bye! Oh,,Bu rakam, Hamburg'da 442233. "
" Uwe kim?" Bea diye soruyor. "Uwe? Bir çalışmada arkadaş beni. Biz birlikte okudu Alman filoloji. Olmak istediği tam olarak aynı I ünlü bir yazar. Bu, ayrıca, geklappt.
Und den insanlar için bir şey olmalıdır orada, sonra sizi bilgilendirmek için başlamak Alman yabancılar için. Ve bu bugün hala. "
"Ses vermiyor ancak yeni bir olay. Bunu söylememe gerek yok belki de hala para?" Bea kahverengi kuşkucu. "INANMIYORUM. Şimdi biz buna sadece kat. "Daha fazla
Müller, dinleyici, çatal ve seçer. 040 Hamburg için, sonra 44 22 33. Bu basma Bea, tartışma, hoparlör anahtar telefon, böylece kann izler.
" Çin restaurant, Lin. Güzel bir gün!" "Güzel bir gün äh,Yoksa Uwe Seelig?" olup olmadığını düşünüyor muhtemelen aranan Müller, yanlış numara. "Bununla birlikte, ancak, Helmut, mı?" "Evet, önemli midir? Bu özellikler size?" "Bu nedenle, dinleyin: Bir saat önce pist bir saldırıya bulabilirsiniz bizim restoran ve…" "an, Uwe için, bir restoran? Neden bizim restoran? "
" oh, bu da şimdiye kadar BEN size evet topyekün.Ve ben bir Çin lokantası açtık ve..."
"Neden, sen no more German-teacher?" "Zaten, ama lokanta do yine de ben senin yardımına ihtiyaç duyurum."
"Emret ben gelirim sana hiç kaygı yapmaz. Ben en yakın treni alırım ve senle miyim." "Insani varlık, Helmut, bu! Lokantanın içine doğrudan doğruya en iyi olanla gel.,Friedrichstraße 12, yakınında Köllischplatz. Akşam! Tschüs." "Tschüs sevgili kardeşlerim! "Daha fazla
Müller ve bakar Bea kahverengi, dinleyicisi sundu: "yanı sıra, Bea, bu şimdi diyorsunuz? Yeni bir olay!" "siz istemedikçe ücret için, patron!" Çekirdeği ses duyulur sitemli bir biçimde. "Ancak sana rica ediyorum! Uwe, bana eski bir dostu olmalı I yardım edin! Hamburg'a mı bilemem?Daha sonra kursu sürüş bu yüzden sıkıcı. Ve dört gözle bakınız ikiden fazla