Er nahm ein wenig zwischen die Fing

Er nahm ein wenig zwischen die Fingerspitzen und roch.
Alle Erde riecht so? fragte er.
Ja, alle.
Er atmete tief. Er steckte seine Nase ganz in die Hand mit der Erde hinein und atmete. Dann sah er mich an. Du hast recht, sagte er. Es riecht vielleicht doch ganz gut. Aber doch fremd, wenn ich denke, dass ich das bin, aber doch furchtbar fremd, du. Radi saß und roch und er vergaß mich und er roch und roch und roch. Und er sagte das Wort fremd immer weniger. Immer leiser sagte er es. Er roch und roch und roch. Da ging ich auf Zehenspitzen nach Hause zurück. Es war morgens um halb sechs. In den Vorgärten sah überall Erde durch den Schnee. Sie war kühl. Und lose. Und leicht. Und sie roch. Ich stand auf und atmete tief. Ja, sie roch. Sie riecht gut, Radi, flüsterte ich. Sie riecht wirklich gut. Sie riecht wie richtige Erde. Du kannst ganz ruhig sein.

Results (Indonesian) 1:

Dia mengambil sedikit antara ujung jari dan berbau. Semua bumi bau? Ia bertanya. Ya, mereka semua. Dia menghela napas dalam. Dia dimasukkan ke dalam hidungnya di tangan dengan bumi dan bernapas. Kemudian dia memandangku. Kau benar, katanya. Baunya mungkin tapi cukup baik. Tetapi aneh, ketika saya berpikir saya, tetapi tetapi sangat aneh, Anda. Radi duduk dan berbau dan ia lupa tentang saya dan ia berbau berbau dan berbau. Dan dia berkata kata asing pernah kurang. Mendapatkan lebih tenang, dia mengatakan itu. Dia mencium baunya dan berbau. Sejak aku kembali rumah berjingkat melompat. Pada setengah lima di pagi hari. Bumi melihat di mana-mana melalui salju di halaman depan. Dia adalah keren. Dan dalam jumlah besar. Dan mudah. Dan dia berbau. Saya berdiri dan menghela napas dalam. Ya, dia berbau. Baunya baik, Radi, bisikku. Dia bau benar-benar baik. Dia bau seperti tanah yang tepat. Anda dapat menjadi tenang.

Results (Indonesian) 2:

Dia mengambil sedikit antara ujung jari dan berbau.
Semua Earth bau begitu? tanyanya.
Ya, semua.
Dia mengambil napas dalam-dalam. Dia terjebak hidungnya sepanjang jalan ke tangan dengan bumi dan bernapas. Lalu dia menatapku. Kau benar, katanya. Baunya mungkin cukup baik. Tapi belum aneh ketika saya berpikir bahwa saya, namun sangat aneh, Anda. Radi duduk dan berbau dan dia lupa saya dan dia berbau dan berbau dan berbau. Dan dia mengatakan kata asing yang lebih sedikit. Selalu tenang dia mengatakan itu. Dia berbau dan berbau dan berbau. Seperti yang saya berjingkat kembali ke rumah. Itu di pagi hari pada 5:30. Di taman depan di mana-mana tampak bumi melalui salju. Itu keren. Dan longgar. Dan mudah. Dan dia berbau. Aku berdiri dan mengambil napas dalam-dalam. Ya, dia berbau. Baunya yang baik, Radi bisikku. Baunya benar-benar baik. Baunya seperti bumi yang nyata. Anda bisa tenang.